Een gezonde leefstijl en vitaliteit op de werkvloer, we vinden het allemaal heel belangrijk. Dat bleek al uit een onderzoek dat Ruigrok NetPanel in 2014 in opdracht van Convenant Gezond Gewicht uitvoerde; 71% van de werknemers merkte het aspect aan als (zeer) belangrijk. Dat vitaliteit als serieus onderwerp steeds hoger op de agenda raakt blijkt ook uit het Vitaalste bedrijf van Nederland en de Vitality Manager van het Jaar Award.

We zien het ook in vacatureteksten. Werknemers  staan voorop, de dynamische werkomgeving, de doorgroeimogelijkheden; zonder vrijdagmiddagborrel en pooltafel hoor je er als vitaal bedrijf tegenwoordig niet meer bij. Maar is het ook de praktijk? Het is steeds moeilijker te zeggen of een bedrijf deze waardes ook echt uitdraagt of dat het slechts strooien is met imago termen. Waar de ene snelgroeiende start-up tijd en energie investeert in het vinden van de juiste kandidaat, gebruikt de ander zijn waarden en cultuur alleen als uithangbord om stoelen te vullen.

Neem de pingpongtafel of de zitzak in het bedrijfsrestaurant. “Veel mensen geloven dat extraatjes een cultuur zijn. Maar het zijn maar spullen”, legt Piysh Patel uit in zijn boek Lead Your Tribe, Love Your Work. “Ook de meest gezonde maaltijd in een restaurant is gewoon voedsel. Duidelijker is het of de werkomgeving wel of niet naar eten ruikt. Als je binnen een cultuur werkt waarin het normaal is om aan je bureau te eten dan is er simpelweg een leiderschapsprobleem. Als leider heb je dan of geen goed plan of je bent achter de feiten aan het lopen.”

Een andere plek die typerend is voor een bedrijfscultuur is volgens Patel het toilet. “Het klinkt wellicht extreem maar als ik naar het toilet ga en de persoon voor me heeft niet de moeite genomen de lege closetrol te vervangen, wat zegt dat dan over de manier waarop wij samenwerken? Het kan wijzen op een cultuur waarin de verantwoordelijkheid naar een ander geschoven wordt en er niet om elkaars welzijn wordt gegeven.”

Een goede werksfeer vertaalt zich daarnaast in hoe werknemers onderling communiceren. En dan bedoelt Patel niet alleen wat er gezegd wordt maar ook de toon die in gesprekken is waar te nemen. Afstandelijkheid of onzekerheid is in stemmen te horen, net als dat een ontspannen manier van communiceren en enthousiasme positieve signalen zijn.

Kortom, hoe mooi de buitenkant van een bedrijf er ook uitziet en hoe strak de presentatie ook is, uiteindelijk is er geen betere graadmeter dan je instinct. Je onderbuik is je tweede brein. Ook al ziet het er binnen een organisatie allemaal hip en happening uit, het is nog geen bewijs dat mentale gezondheid in de bedrijfscultuur is samengesmolten.

Mooie voorbeelden over hoe vitaliteit bij jou in het bedrijf wordt vertaald? Laat het me weten via maaike@vitalogisch.nl of deel het in de comments hieronder.