Week 4 van de corona crisis
Na nog een laatste kushandje druk ik het beeld van mijn 93-jarige vader weg. Einde van ons dagelijkse videogesprekje. Hij vertelt dan met zichtbaar genoegen over zijn bezigheden van die dag: wat hij gegeten heeft, wat hem is opgevallen in de kranten en op de tv. Soms maken we er een klein quizje van. Onze gesprekjes worden de laatste dagen korter. Ik maak niet meer zoveel mee, en hij al helemaal niet in deze quarantainetijd. Maar ondanks deze moeilijke omstandigheden zie ik een optimistische, veerkrachtige oude man. En vaak nog wijs ook. Mijn vader: “Zou de mensheid deze crisis overleven? En zou alles dan weer hetzelfde zijn als voor die tijd? Of gaat de wereld er dan toch anders uitzien? Wat denk jij?”
Tja, ik denk veel de laatste tijd. Mijn gedachten vliegen soms alle kanten op. En ook ík heb veel vragen. En met mij ongetwijfeld vele anderen. Klip-en-klare antwoorden kan ik mijn vader niet geven. Soms wel enigszins geruststellend. Nou ja, iets van dat het uiteindelijk voorbij gaat. Net als de Spaanse griep honderd jaar geleden. Maar die zekerheid alleen geeft niet echt rust. We zitten tenslotte nog midden in de crisis. Onze minister president zei afgelopen dinsdag nog “terug naar normaal gaat nog lang duren en is een weg van de lange adem”.
Moeder Aarde is moe
Tot die tijd worden we allemaal flink op de proef gesteld. Van illegaal tot intellectueel, van Bilal tot Boris. Het virus kent geen status. Onze samenleving zucht en kreunt. Onze aarde piept en kraakt.
We kunnen de signalen niet langer negeren. Het lijkt of Moeder Aarde even een adempauze nodig heeft. Of lijdt ze onder een burn-out en heeft ze tijd nodig om te werken aan haar eigen immuunsysteem? Is deze pandemie niet voor ons allemaal een wake-up call, een eye-opener?
De coronacrisis dwingt ons tot nadenken. En niet alleen over het hier-en-nu. Maar zeker over het wat-en-hierna. Met andere woorden: de hoogste tijd om vooruit te kijken. Om na te denken over welke samenleving we straks willen. Om grote vraagstukken over onze toekomst nu onder ogen te zien. De urgentie is groot genoeg, lijkt me.
Globaliseren = samenwerken
Nú is het moment om onze manier van leven te heroverwegen en te herijken. We moeten afkicken van onze groeiverslaving en onze oneindige jacht naar méér en méér. Het draait niet alleen om koopkrachtplaatjes, om welvaart vóór welzijn. De marktwerking blijkt niet voor alles te werken en globalisering krijgt een hele andere dimensie nu de hele wereld tegen hetzelfde vecht.
Ik vind het bemoedigend dat deze periode van gedwongen matiging op alle fronten laat zien dat we het best kunnen. Dat stemt hoopvol. Er komt ruimte voor saamhorigheid en voor solidariteit. Voor verbondenheid, collectiviteit en zorgzaamheid. Misschien is het naïef, maar ik wil vooral optimistisch blijven en geloven dat ons huidige systeem voorgoed gaat veranderen. Niet langer meer lineair maar circulair. Duurzaam. Misschien niet zo snel als we zouden willen maar wel sneller dan we eerst voor mogelijk hielden. Ik wil optimistisch blijven en geloven dat we leren van deze crisis. Crisissen versnellen immers veranderingen. Van het IK-tijdperk naar een menselijke SAMENleving.
Zingeving als vitaliteitskenmerk
Vitaliteit is momenteel belangrijker dan ooit. Opeens onderscheiden we vitale beroepen. Maar iedereen kan in zijn beroep vitaal zijn. Klaas Koster heeft in zijn boek Vitalogie de vitaliteitsschijf geïntroduceerd. Daaruit blijkt dat vitaliteit meerder kanten kent. Eén daarvan is zingeving, het filosofische aspect. Waar bedrijven op zoek zijn naar hun “Big Why” zijn wij als mensen gebaat bij het vinden van onze “Inner Why”. Deze nu al historische crisis legt veel stil en biedt daarmee ruimte om weer eens bij jezelf stil te staan. Wat vind jij belangrijk in je leven, nu en straks? Vragen die je kunnen helpen bij het vinden van je persoonlijke missie staan in de VitaBoost #10 op de website van Vitalogisch. Een praktische oefening vind je ook op pagina 146 van het eerder genoemde boek “Vitalogie”, waarin je ook meer leest over vitaliteit, de vitaliteitsschijf en zingeving.
Mocht je behoefte hebben aan persoonlijke ondersteuning bij je eigen vitaliteits- of zingevingsvragen, dan kun je ook een beroep doen op een gecertificeerde vitaloog. Stuur mij gerust een mailtje op jose@vitalogisch.nl.